‘ಬೇಡ. ಅದು ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಈ ಫ್ರಾಕೇ ಬೇಕು’ – ಇದು ಆರು ವರ್ಷದ ಮಗಳ ಹಠ. ಬದುಕಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬದಕುವ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಆತುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಆರ್ದ್ರ ಮನಸ್ಸಿನ ಪ್ರತಿರೂಪದ ಕೂಸು ಅವಳು. ಈ ಮಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸುತ್ತಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರೋಣ ಅಂತ ತಂದೆ ಎಕ್ಸಿಬಿಷನ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದ. ಹೀಗೆ ಸುತ್ತಾಡುವಾಗ ಅಲ್ಲಿ ನೇತುಹಾಕಿದ್ದ ಫ್ರಾಕೊಂದು ಆಕೆಯ ಕಣ್ಮನ ಸೆಳೆದಿತ್ತು. ಮಗಳ ಆಸೆಯ ಕಣ್ಗಳಿಂದ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡರೂ ಕಾಣದಂತಿದ್ದ ಆತ.
ಮಗಳು ‘ಅಪ್ಪಾ ಅಲ್ಲಿ ಆ…ಫ್ರಾಕು…’ ಎಂದು ಅದರೆಡೆಗೆ ತನ್ನ ಪುಟಾಣಿ ಬೆರಳು ಚಾಚುತ್ತ ಕೈ ಜಗ್ಗಿದಳು. ತೆರಲಾರದ ದುಬಾರಿ ಬೆಲೆಯದ್ದು ಎಂಬುದು ಅವನ ಸಂಕಟ. ಅವಳ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆಂದು ತನ್ನಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡಿಲ್ಲವೆಂದು ಏನೇನೋ ಆಟ ಕಟ್ಟಿದ.ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಯ ಫ್ರಾಕಿನತ್ತ ಗಮನ ಸೆಳೆದು ಅದರ ಅಂದ – ಚೆಂದ ವರ್ಣಿಸತೊಡಗಿದ. ಆಕೆಯದು ಒಂದೇ ಬೇಡಿಕೆ . ಅದೇ ಬಣ್ಣ, ಅದೇ ಫ್ರಾಕು. ಊ..ಹೂ…ಐಸ್ ಕ್ರೀಂ, ಚಾಕಲೇಟ್ ಆಸೆ – ಆಮಿಷಗಳಿಗೆ ಒಲಿಯದ ಆಕೆಯ ಮುಖದ ಮೇಲಿನ ಬೇಡಿಕೆಯ ಚಿಹ್ನೆ ಮಾಸಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾನು ಸಹ ಹಿಂದೆ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಹೀಗೆಯೇ ಆಟಿಕೆ ಬೇಕೆಂದು ಹಠ ಹಿಡಿದ ನೆನಪು ಬೇಡವೆಂದರೂ, ಕಣ್ಮುಂದೆ ಸುರುಳಿಯಾಗಿ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತು. ಎಳೆಯ ಮನಸ್ಸು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುವುದು ತರವಲ್ಲವೆಂದು ಅವಳ ಇಷ್ಟದ ಫ಼್ರಾಕನ್ನೇ ಕೊಂಡು ತಂದ. ಮಗುವಿನ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಮುಗ್ದತೆಯ ಸಹಜ ನಗುವೊಂದು ಕಿಲಿಕಿಲಿಸಿತು.ನಗು ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕವಲ್ಲವೆ? ಆತನೂ ಅಷ್ಟು ಹಗುರಗೊಂಡವನಾದ.
ಮರುದಿನ ಎಂದಿಗಿಂತ ಮುಂಚೆ ಅದೇ ಫ್ರಾಕು ತೊಟ್ಟು ಶಾಲೆಗೆ ಹೊರಟುನಿಂತ ಮಗಳ ಸಂಭ್ರಮ ಕಂಡು ಮನ ಆನಂದದ ಕಡಲು. ಆಕೆಯನ್ನು ಶಾಲೆಯ ಬಳಿ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೇನು ಹೊರಡಬೇಕೆಂದು ಮನೆಯತ್ತ ಬೈಕು ತಿರುಗಿಸಿದರೆ, ಶಾಲಾ ಆಯಾಳ ಕೂಗು. ಶಾಲಾ ಆವರಣದಿಂದ ತನ್ನತ್ತ ಓಡಿಬರುವ ಮಗಳ ಕಂಡು ಅಪ್ಪನಿಗೋ ಗಾಬರಿ.
ಪುಟಾಣಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ ಬಂದ ಆಕೆ ಆರ್ದ್ರ ನೋಟ ಬೀರುತ್ತ ಅಪ್ಪನ ಕತ್ತು ಹಿಡಿದು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಮೆಲುದನಿಯಿಂದ ‘ಅಪ್ಪಾ, ನಿನ್ನೆ ಫ್ರಾಕು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ದುಡ್ಡಿಲ್ಲ ಅಂದ್ಯಲ್ಲ, ಇವತ್ತು ನಿನ್ನತ್ರ ದುಡ್ಡಿದೆಯಾ….!?’ ಅಂತ ಜೇಬು ತಟ್ಟಿ ಮುದ್ದುಮುದ್ದಾಗಿ ಆತನ ಸಂಕಟದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ ಕಕ್ಕುಲಾತಿಯಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಳು. ಅಂತಃಕರಣ ಕಲಕುವ ಅನುಭವ . ಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಮಮತೆಯ ಸೆಲೆ ಚಿಮ್ಮಿದ್ದು ಕಂಡು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಒಂದು ತೆರೆ ನೀರು. ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ಜಿನುಗುತ್ತಿದ್ದ ಆನಂದಬಾಷ್ಪಗಳನ್ನು ಆಕೆಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಒರೆಸಿಕೊಂಡ. ಅವಳ ಮಾತೃ ಹೃದಯದ ಅಕ್ಕರೆಯು ಅಂತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಸಮುದ್ರದಂತೆ ಹರಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು.
ಹೊಸ್ಮನೆ ಮುತ್ತು
